 دست نوشته ها و آثار حسین جوادی » صفحه 3 یک روز خودم مسئولی بودم که می بایست روزی را که بنام قشر بسیار زحمتکش خبرنگار است مراسمی بگیرم و تجلیلی هرچند ناقابل ، شاید یکی از بزرگترین دغدغه هایم برگزاری مراسمی با این عنوان بود روز خبرنگار
جمع صمیمی هنرمندان که به بنده افتخار دادند و چهارشنبه شب (دوم تیرماه 1395 ) زیارتشان کردم
كعبه"
كعبه مرواريد است يك سيه مرواريد كعبه يك خانه بي معنا نيست كعبه انبوه مفاهيم بلندي است كه فهمش هنر است
ای تجلي خدا (براي امام)
عكس زيباي تورا كه به هر لحظه نگه مي دزدد با دو صد مهرمحبت به سراي دل خود مي كوبم
رمضان مي آيد
رمضان مي آيد وكوير دل من سبزترين فصلش را به عيان مي نگرد وشكوه خوش ايام طلايي دلم بهتر از پيش نمايان گشته است  شعر وداع با دوست عزیزم سردار شهید حاج اسماعیل حیدری " که در مسیر آمل در اتومبیل سرودم و همان شب برادر عزیزم کربلایی حمیدرضا نژادی آن را در مراسم وداع در حسینیه سپاه خواند "  دیروز یک هیئت روسی از شبکه قرآن بازدید کرد وقتی که تشریفات سازمان صدا و سیما با من تماس گرفت که قرار است یک هیئت روسی بیاید شبکه تصور می کردم این یک بازدید عادی است مثل بازدیدهای معمولی هیئت های مختلف کشورهای دیگر.  بدون هیچ مقدمه از شما خاضعانه می خواهم سابقه هیئتی را که امروز رکن اصلی آن شما برادران عزیز هستید را به خوبی بررسی نمایید و تحقیق کنید که هیئت چه بود چه ها کرد و الان در چه مقطعی و چه وضعی وجود دارد و واقعا فکرمان را درگیر این موضوع کنیم که چرا بسیاری از انتظارات خودمان در حال حاضر برآورده نمی شود .
نعش من
نعش من در بر چشمان شماست وشما می نگرید ومنم کور وکر ولال و خموش نعش من دفتری از عبرتهاست نعش من عاقبت هر فرد است جسمی آرام ولی پر درد است
اشک غم
این چه انصافی است در عالم که می بینم دهانی باز بهرلقمه نانی خرد وچشمی خیس از اشک غم نامهربانیها او نه بر خویش می ریزد زچشمان اشک حسرت او نه می ریزد به سر خاک از برای نان وآب خود |
